Pierwotnie drewniany zamek został wzniesiony na specjalnie w tym celu wykonanym nasypie wśród rozlewisk Czarnej Przemszy. Wybudowany w I poł. XIV w. zamek zastąpiono w XV w. budowlą murowaną, a w XVI w. ówcześni włodarze, biskupi krakowscy przekształcili go w renesansową rezydencję. Dobudowano wówczas skrzydła mieszkalne, a następnie wzmocniono system obronny, otaczając zamek drugim murem obronnym i tworząc stanowiska dla artylerii. Niestety, zamek podzielił los pozostałych zamków „orlich gniazd”. Został poważnie zniszczony podczas „potopu” szwedzkiego w 1655 r. i nigdy już nie wrócił do czasów swojej świetności. Został ostatecznie opuszczony na pocz. XIX w.Dziś stoją w tym miejscu mury i wieża bramna z platformą widokową. Na teren dziedzińca zamku prowadzi zrekonstruowany most zwodzony.