Ruiny XIV-wiecznego zamku znajdują się nad Dunajcem w Pienińskim Parku Narodowym. Jak dowiodły prace archeologiczne, zamek stał w tym miejscu już w XIII w. Z tego okresu pochodzą drewniane szczątki budowli. Na przełomie wieku XIII i XIV wzniesiono cylindryczną wieżę i mur obronny. 

Za czasów Kazimierza Wielkiego zamek stał się jedną z najważniejszych budowli obronnych. Wpłynęło na to jego położenie na rozwidleniu szlaków handlowych. Największa przebudowa zamku miała miejsce w II poł. XVII w. Dobudowano wówczas basztę. Upadek zamku zaczął się od najazdu wojsk kozackich. Zdewastowana budowla ucierpiała potem od uderzenia pioruna i powoli niszczała. 

Pierwsze prace remontowe zostały wykonane w latach 50-tych XX wieku. Zabezpieczono wówczas ruiny i udostępniono je do zwiedzania.