Zamek w Rudnie był siedzibą rodu Tęczyńskich. Położona na wulkanicznym wzniesieniu Garbu Teńczyńskiego budowla została wzniesiona w latach 1331-61 prawdopodobnie przez wojewodę krakowskiego Andrzeja herbu Topór, który zaczął o sobie pisać „Z Tęczyna”. Mógł on być również jedynie dziedzicem zamku, który został uprzednio wybudowany przez jego ojca Nawoja z Morawicy. 

Na przestrzeni wieków zamek był rozbudowywany. Jako administracyjna siedziba dóbr rodziny Tęczyńskich. W XVI w. zamek został przeobrażony w renesansową rezydencję otoczoną murami obwodowymi z bastionami, basztami i barbakanem. Kres świetności zamku przyniósł najazd Szwedów w 1655 r. Spaloną rezydencję odbudowano ty;lko częściowo. Zamek zaczął popadać w ruinę i w takim stanie trafił w 1816 r. w ręce rodziny Potockich.

Zachowały się duże fragmenty murów zamkowych: mury obwodowe z bastionami (XVI/XVII w.), baszta i barbakan (XVI w.), wieża bramna (XV w.) i wieża Nawojowa (XVI w.). Zachowały się również mury dawnej części mieszkalnej i kaplicy, w tym część skrzydeł mieszkalnych z basztami w narożach (XIV – XVI w.).