Od północy Kotlinę Kłodzką ograniczają Góry Sowie, zbudowane z prekambryjskich gnejsów. Główny grzbiet gór stanowi wyniosłe pasmo, które ciągnie się na długości 26 km od doliny Bystrzycy do Przełęczy Srebrnej.

Jest to wyrównany, zalesiony wał górski zrównany około 50 mln lat temu. Ponad falistą powierzchnią gór wznoszą się kopulaste szczyty, z których najwyższym jest Wielka Sowa, licząca 1015 m n.p.m., zaliczana do Korony Gór Polski.Góry Sowie to także samotnie sterczące skałki, urozmaicające powierzchnię, które spotkać można pomiędzy Kozią Równiną, a Wielką Sową. Pośród nich najbardziej znana jest skałka Żmij, z którą wiąże się legenda o rycerzu i jego żonie. On wyjechał na wojnę krzyżową, ona skoczyła ze skały z rozpaczy po stracie dziecka, ukąszonego śmiertelnie przez żmiję.

Największą atrakcją Gór Sowich jest wysoka na 25 m kamienna wieża widokowa na Wielkiej Sowie. Zbudowana w 1906 roku z inicjatywy Zrzeszenie Towarzystw Gór Sowich. Nadano jej imię Otto von Bismarcka. Po II wojnie światowej wieża zmieniła swoje imię na Władysława Sikorskiego, a potem ostatecznie na Mieczysława Orłowicza, krajoznawcy, popularyzatora turystyki. Trzykondygnacyjna wieża na Wielkiej Sowie przez lata niszczała. W 1999 roku Stowarzyszenie Wielka Sowa postanowiło wyremontować obiekt. Teren ogrodzono, założono monitoring, postawiono stoliki i ławeczki.

Ze względu na swoje umiejscowienie w Sudetach Środkowych wieża jest świetnym punktem widokowym. Sama w sobie jest też wyjątkową i piękną budowlą, która mimo upływu czasu nie straciła nic ze swojego wyglądu. W pogodny dzień przed turystami roztacza się z niej najpiękniejsza panorama Sudetów. Z jej szczytu można dostrzec także Dzierżoniów, Bielawę oraz Świdnicę. Z drugiej strony Ślężę, a w bezchmurne dni Wrocław i Nową Rudę.Zimą stoki Wielkiej Sowy cieszą się ogromną popularnością także wśród amatorów narciarstwa i białego szaleństwa.