Zimą, piękna, puszysta biała szata zdobi krajobraz dookoła. Drzewa wyglądają jakby sam Dziadek Mróz pofatygował się, aby oblec je w biały szron. Gdzieniegdzie na śniegu widać ślady pozostawione przez zająca. Przy odrobinie szczęścia można zobaczyć i jego samego siedzącego cicho przy drzewku, zajętego obiadem. Nocą z kolei można spotkać rudego pogromcę ptactwa domowego, zakradającego się na kolację – lisa.

Wiosna – to pora niezwykła i radosna. Świat zmienia się z dnia na dzień. Śnieg w ciągu zaledwie dni kilku potrafi zniknąć i odsłonić piękno, którego do tej pory zazdrośnie strzegł. Powabne przebiśniegi chylące swe białe główki ku ziemi. Wesołe krokusy szukające słońca by w jego ciepłych promieniach z pączków rozwinąć się w kwiaty. A to dopiero początek. Gdy wybierzesz się na kwietniowy spacer do lasu zaskoczy Cię wspaniały, najsłodszy na świecie zapach – to fiołki. Zadziwiające, jak te drobne i niepozornie wyglądające kwiaty potrafią oczarować swym aromatem. Pięknym kontrastem dla delikatnych fioletowych płatków są skrzydła, latającego wśród nich, żółtego Cytrynka. Krzewy i drzewa dookoła nieśmiało zaczynają wypuszczać pierwsze listki. Wchodząc głębiej w las można spotkać stadko płochliwych sarenek odpoczywających na polanie. 

Lato zaskakuje różnorodnością i wielobarwnością świata. Powietrze jest przesiąknięte zapachem świeżo skoszonych traw. Po łące chodzi bocian i wyłapuje spłoszone i łatwo teraz widoczne żaby. Zaraz zaniesie je swoim dzieciom do gniazda. Ciepły letni deszcz sprawia, że na niebie pojawia się tęcza. Na leśnej polanie królują teraz słodkie poziomki a na jej obrzeżach kwitną maliny. 

Jesień przynosi chłodniejsze dni. Wiele ptaków zbiera się na pustych już polach i szykuje do odlotu. Na łąkach, w promieniach porannego słońca, widać pajęczyny rozpięte między trawami. Na cienkich nitkach wiszą krople rosy. Las wita żółcią i czerwienią liści. Między drzewami, w ściółce, chowają się grzyby. Szlachetne borowiki, skromne maślaki i, od razu rzucające się w oczy, czerwone muchomory. 

Każda pora jest dobra aby wziąć do ręki aparat i zatrzymać to wszystko dla siebie.