Krasnymborem nazywano część Puszczy Grodzieńskiej, którą po 1492 roku jako "ziemię podłaźną" nadał wielki książę Aleksander Jagiellończyk leśniczemu Koledzie, a w 1506 podskarbiemu litewskiemu - Bohdanowi Chreptowiczowi. Nazwa ta przeszła na dobra, a później na ośrodek zarządzania. 

Początkowo znajdował się tu dwór myśliwski, ale podczas kolonizacji 1585-1598 Adam Chreptowicz założył folwark i wieś dla jego obsługi wraz z dworem pod nazwą Przekop. Chreptowiczowie wytyczyli trójkatny rynek i od XVII wieku odbywały się tu jarmarki trzy razy do roku. Sprowadzono również do osady Bazylianów, dla których wybudowano cerkiew. W miejscu obecnej plebanii stał ich klasztor, który w latach sześćdziesiatych XVII wieku zajęli bernardyni, a w 1684 dominikanie. Ci ostatni po konflikcie z hr. Karolem Brzostowskim w 1825 r. zostali zmuszeni do opuszczenia jego dóbr. 

Budowla kościoła - obecnie kościół pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny - jest najstarszym obiektem sakralnym na Suwalszczyźnie. Stanowi oryginalne połączenie renesansu z późnym gotykiem, nawiązując jednoczesnie do średniowiecznego budownictwa prawosławnego. Założony na planie krzyża greckiego, zaokrąglonego na końcach w kształt trójliścia. Najcenniejszym elementem wyposażenia kościoła jest olejny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, słynący łaskami. Pochodzi co najmniej z połowy XVII wieku i według legendy nie daje się kopiować.

Interesujące zabytki także można znaleźć na cmentarzu. Są to odlewy z Huty Sztabińskiej. Kilka z nich wystawiono jako nagrobki emerytom Instytucji Rolniczo-Przemysłowej Sztabin. Najokazalszy ma formę neogotyckiej kapliczki, poświęconej Wiktorii Wierzbickiej-Rymaszewskiej, wykonany własnoręcznie przez hrabiego Brzostowskiego.