Karkonoski Park Krajobrazowy zajmuje powierzchnię 5580 ha, z czego największą jej część obejmują lasy. Teren Parku podzielony jest na trzy obwody ochronne: Szrenica, Przełęcz, Śnieżka. Otulina Parku wynosi 11 266 ha. Karkonoski Park Narodowy powstał w 1959 roku.
Klimat panujący w Karkonoskim Park narodowym jest surowy. Średnia roczna temperatura na głównym grzbiecie wynosi od 2 do 4°C a na Śnieżce około 0°C. Dzięki takim warunkom klimatycznym wyróżniają się na tle innych łańcuchów górskich. Pomimo iż są niższe od innych - na przykład Alp, czy też Karpat nazywane są wyspą arktyczno-alpejskiej tundry.
Park swoim zasięgiem obejmuje Główny Grzbiet Karkonoszy od zachodnich zboczy Mumlawskiego Wierchu na zachodzie po Przełęcz Okraj na wschodzie. W skład Parku wchodzą również dwie enklawy na Pogórzu Karkonoskim: Góra Chojnik oraz Wodospad Szklarki. Obie enklawy włączono do Parku ze względu na dobrze zachowane naturalne lasy podgórskie i dolnoreglowe (głównie lasy bukowe). Karkonoski Park Narodowy położony jest na terenie sześciu gmin: Szklarska Poręba, Piechowice, Jelenia Góra, Podgórzyn, Karpacz i Kowary.
Klimat panujący w Karkonoskim Park narodowym jest surowy. Średnia roczna temperatura na głównym grzbiecie wynosi od 2 do 4°C a na Śnieżce około 0°C. Dzięki takim warunkom klimatycznym wyróżniają się na tle innych łańcuchów górskich. Pomimo iż są niższe od innych - na przykład Alp, czy też Karpat nazywane są wyspą arktyczno-alpejskiej tundry.