Jezioro Nidzkie zaliczane jest do najpiękniejszych jezior mazurskich. Rozciąga się na długości ponad dwudziestu kilometrów na terenie Puszczy Piskiej. Leży na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. Jednak nie jest okupowane przez tłumy turystów. Wynika to z kilku przyczyn. Po pierwsze, jezioro leży na końcu szlaku, więc tu żeglarze kończą rejs. Po drugie, znaczna jego część objęta jest strefą ciszy. Nie można tu więc poszaleć na motorówkach. A po trzecie, nad jeziorem jest położonych niewiele miejscowości. Jedyne miasto to Ruciane-Nida, a większe wsie to Krzyże i Karwica.

Urok położonego w Puszczy Piskiej akwenu dostrzegło wielu artystów, a wśród nich Konstanty Ildefons Gałczyński. U schyłku swego życia spędził kilka letnich sezonów w leśniczówce Pranie stojącej na brzegu jeziora Nidzkiego. To właśnie tu powstało wiele jego najpiękniejszych wierszy wśród nich “Kronika Olsztyńska”. Córka Gałczyńskiego bardzo obrazowo określiła kształt jeziora Nidzkiego. Przywodzi jej na myśl kształt jeleniego łba. Zatoka Zamordeje miałaby być głową, a rogi sięgać Rucianego i Wiartla.

Jezioro Nidzkie jest doskonałym miejscem odpoczynku dla wszystkich tych, którzy cenią sobie spokój i nie lubią tłumów turystów. Na jeziorze i jego brzegach, nawet w szczycie sezonu, nie jest przesadnie tłoczno. Można więc do woli rozkoszować się bliskością natury, wędkować, zbierać owoce runa leśnego w otaczających jezioro lasach Puszczy Piskiej.