Logo

Gołdap



gołdap



W 1565 roku książę Albrecht Hohenzollern postanowił w pobliżu granicy z Litwą założyć miasto, celem wzmocnienia tej części Prus Wschodnich.
Polecenie założenia miasta otrzymał Bronisz Rostek, który za swą pracę zasadźcy miał przejąć urząd sołtysa. Przywilej miejski wystawiono w 1570 roku w Królewcu, co było równoznaczne z nadaniem praw miejskich. Miasto otrzymało również herb.


W 1623 roku spłonęły wszystkie budynki poza ratuszem, a w 1625 r. wybuchła epidemia dżumy, która doprowadziła do prawie całkowitego wyludnienia miasta. Także wojny nie oszczędziły miasta. Najazdy tatarskie w latach 1656-1657, podczas "potopu szwedzkiego" doprowadziły do zniszczenia miasta. Na początku osiemnastego wieku rozwój gospodarczy został zakłócony przez częste przemarsze wojsk. 


Pod koniec osiemnastego wieku, licząca już trzy tysiące mieszkańców, Gołdap staje się miejscowością rolniczo-rzemieślniczą. W 1818 r. w wyniku reformy administracyjnej zostaje miastem powiatowym, a leżąca obok Puszcza Romincka rewirem łowieckim cesarza Wilhelma II. 



Duże zniszczenia w Gołdapi i okolicy nastąpiły w wyniku pierwszej wojny światowej. Tuż przed drugą wojną światową zwiększono liczebnie gołdapski garnizon wojskowy. Gołdap, podobnie jak inne miasta Prus Wschodnich, była dobrą bazą wypadową przeciwko Polsce. Stąd 22 czerwca 1941 roku część niemieckich wojsk uderzyła na ZSRR. Pod koniec 1944 roku dotarł do Gołdapi front wschodni. Miasto przechodziło z rąk do rąk. Ostatecznie 22 stycznia 1945 roku Armia Czerwona zdobyła Gołdap. Nastąpił wówczas etap osadnictwa polskiego, głównie napływ osadników z Suwalszczyzny północnej, ale także z Ukrainy (Banie Mazurskie). 


Miasto odbudowano. W latach sześćdziesiątych dostrzeżono uzdrowiskowe atuty ziemi gołdapskiej. Badania powietrza i wód gruntowych dały rewelacyjne wyniki.


Na początku lat osiemdziesiątych minister zdrowia wpisał Gołdap na listę potencjalnych miejscowości uzdrowiskowych. 

W okolicach Gołdapi znajduję sie wyciąg narciarski na Pięknej Górze.


Informacje zaczerpnięto z :

  • S.Maciejewski "Po ziemi Suwalskiej"
  • S.Maciejewski "Szlakami Północnej Suwalszczyzny"
  • I.W. Baturowie "Po ziemi Augustowskiej"
  • W.Batura "Szlakami Południowej Suwalszczyzny"
  • J.Bacewicz "Podstawy wiedzy regionalnej ziemia suwalska"
Top